Bu gece ağlamalıyım hıçkırıklar içinde
martılar acıma ortak
yokluğun darağacı memleketime
biliyorum affetmek o kadar kolay değil
ama gel bağışla beni bu gece
boynuma ilmiği geçiren cellad sen olma
renkli karakterler kullanmadan işlediğim
yaşam
işte...
sonuna geldim; bir vapur düdüğü, bir iskele........
arkamdan sallanan bir mendil var sadece
o kargaşada
omzuma dokunuyor biri ağlamalısın diyor artık
hıçkırıklara boğuluyorum
nefes alamıyorum bu gece.........
ZAL ARFA
Zal ArfaKayıt Tarihi : 5.8.2010 08:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!