Affet beni Şiiri - Sami Gökay

Günahkâr olsamda affet beni,
Atıp ta cehenneme yakma beni,
Unutmuş olsamda biran seni,
Affet yarab affet beni.

İşleyemez oldum sevaplarımı,
Düşünceden ağarttım saçlarımı,
Günahsız yaşamak istiyorum hayatımı,
Affet yarab affet beni,

Kanmak istemiyorum şeytana bir an bile,
Düşündükçe ağlarım gözyaşımı kim sile,
Uymak istemiyorum şeytana biran bile,
Günahlarımı affet yarab affet beni,

Buğün günlerden cumartesi,
Dinlemek istemiyorum hep halkın sesi,
Okumak istiyorum hep ben haksesi,
Günahlarımı affet yarab affet beni.

Seyrediyorum akan ırmakları,
Düşünüyorum işlediğim günahları,
Terk etmek istiyorum bütün günahları,
Tövbe yarab affet yarab affet beni.

Utanç verici geliyor yaptığım işler,
Çok soğuk oluyor son gelen kışlar,
Hayal oluyor hep kurduğum düşler,
Bakma günahıma yarab affet beni.

Ben bakıyorum yıldıza aya,
Tapıyorum ben yaratan Mevlaya,
Tövbe etmeliyiz hepimiz yüce hüdaya,
Bu günahkâr kulunu yarab affet beni.

Günah işleye işleye günahkâr oldum,
Sararan yaprak gibi sararıp soldum,
Bu günüme bakarak dünümden oldum,
Affet yarab bu tövbekârı affet beni.
01.09.1989
Sami GÖKAY