Bardaklar, şişeler dönüyor etrafımda, içiyorum sensiz.
Kalkan her kadehte sen varsın.
Sensiz çekilmiyor, sensizliğin acısı.
Vuruyor hırçın dalgalar gibi yüreğime.
Bazen hafifçe, bazen şiddetle.
Pişiyorum aşkımın ateşinde, kavruluyorum yaşamın içinde.
Sensiz...!
Yumuşatırken sevginin eşsiz sosu, lezzetli yemek oluyorum.
Diz çöküp önüne, afffet...!
Affet beni diyerek.
27.12.2003 - İstanbul
Mehmet KalayKayıt Tarihi : 28.12.2003 02:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!