Adsız Türkü Şiiri - Ali Haydar Çakta

Nicedir,
bir garip diyardır.
bölünür uykularım
direnir arzularıum bana
yırtarım benliğimi
insanları düşünürüm
- insanlarımı -
bir akşam üstüdür bu kentte
yalnızlık
sen bilemezsin
nazlı bir gül dalıdır
kırılır yokluğunda
ve her akşam üstü bu kente
bir hüzün çöker
ben çıkarım sokaklara, acılarımı yıkar
insanları düşünürüm.

bu şehir
bu sokaklar
bu insanlar...

hüzne bulanmış yürek çarpıntıları
ey gecenin anahtarını elinde tutanlar
bu şehir kanatır sevdamızı.

II.
Bir duygu sağanağı başlar içimde
hani gee inceden çöker
ay ufukta belirir
yıldızları saymaya başlarsın
belki korkarsında
dağları özlersin, toprağı...
ağlamaklı olur gözlerin geçersin
bu şehir
bu sokaklar
bu insanlar...
bu zamansız kanayan yara
ve yalnızlık...

III.
Bu şehrin sokakları
bilsen nasıl ıssız, nasıl soğuk
anlatamam...
üşürüm, susarım, yürürüm...
insanları düşünürüm.
o büyük yokoluşları,
ertelenmiş hayallerin tutsaklığını.

bir de seni düşünürüm akşamüstleri
uzak ve adsız bir türkü düşer dilime
o dünyadaki herşeyin en güzeline layık insanlar
hep bu türküdedir.
bu şehir
bu soka
..........
..........