Saçı sakalı beyaz çocuklardan yorulan adamın
Seçilmiş sessizliği korurdu onu yıkıcı bakışların tayfından
Kibar vahşilerin hinliği en savunmasız kaldığı yerdi
Her yolu kendine çıkaran öğrenilmiş kaçış;
-okursam etkilenirim-
Ya seni bu sen yapan etki neyin nesi?
Durdum ve dedim;
Başı sonu olmadan yazıyorum şimdi, isterim ki istediğin yerden cımbızla onu
İsterim ki cımbızlarken bulaşsın sana kadim hastalık
Bu hastalık ki sonu nereye varır
Baldıran zehri?
Budala hüznü?
Ömer öfkesi belki...
Kayıt Tarihi : 21.12.2014 12:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tayfun Akyürek](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/21/adsiz-siir-2-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!