Adnan Yılmaz Şiirleri - Şair Adnan Yılmaz

Hani gülümseyen yüzüme; aldanma dostum,
O gülen yüzün ardında, yas tutan biri var,
Bakma sen şen şakrak olduğuma benim?
İçimde her an patlayan; sönmeyen bir volkan var.

Sanırlar ki; gamı, kederi yoktur bu adamın,

Ben sevmiştim seni,
Sen ki arkana bile bakmadan gittin,
Adını umut, hasret koymuştum oysa;
Şimdi ise; Sadece tükenişimsin.

Ben sevmiştim seni,

Ne Olur Susma?
Haykır içindeki öfkeni,
Sal kini nefreti bırak gitsin,
Sen düşlerin tam ortasındayken;
Yüreğindeki esaret bırak gitsin.

Evlilik hali

Çılgın düşüncelerime bir yenisini ekletme!
Deli poyraz sanki yüreğim, yine şahlanmış;
Bal dökülen dilimden kan kusturtma!
Buğulu gözlerim sanki damar, damar dağlanmış.

Yine sarhoş olmak istiyorum,
Boş kaldırımları sensiz geçmek
Taa..! Cehennemin dibine kadar gitmek,
Zıkkımlanıp üç kuruşluk şarabı,
Seni biraz unutmak istiyorum...

Merhaba Anne,
Ben geldim,
Nasır tutmuş ellerini öpmeye geldim.
Biliyorum şimdi sen kafanı kaldırmış,
Şükür ediyorsun,
Yanağına dökülen göz yaşlarını,

Ben sevdanı kundak yaptım,
Sevda dolu bağrıma bastım evlat gibi,
Sözlerini göz pınarımdan hüzün,
Gönlüme umut diye akıttım,
Taş duvarlara hapsettiğim yüreğimi;
Bir sözüne kanıp ta bıraktım.

Kabuğu kırılmış bir civciv kadar çaresiz,
Bakıma muhtaç dede kadar titrek ellerim,
Terk edilmiş bir çocuk kadar buruk yüreğim,
Bir bilinmeze doğru yelken açmışım gidiyorum.

Daha dün kadar yakın kulağımda ince bir ses,

Geceyi bağrıma bastım,
Tütün rengi sabahı sana bıraktım,
Gülüşler dökülürken yüzünden,
Bırak hüzün;
Uykusuz gözlerimde kalsın,
Sessizliğinde derin sensizliğin…

Paramparça olmuş hayatımın cam parçaları,
Kırdığın kalbimi yerinden sök de öyle git,
Geceye sakladığım kan kırmızı göz yaşlarımı,
Sabahın şafağında sil de öyle git gideceksen?

Deli boran gibi yık parçala dört bir yanı,