Adnan Yılmaz Şiirleri - Şair Adnan Yılmaz

Bin asır geçse de bozamaz kimse seni,
Zorlamasın kimse sabırdır onun nimeti,
Kuran, Toprak, Bayrak gücünün hikmeti,
Çekilin yollardan Mehmet geliyor.

Bozmasınlar kafasını sarar dört cihanı,

Bir hıçkırık kör düğüm olmuş boğazımda
Bölünmüş uykularımın kabus molalarında,
Yarın belki de bu günden daha uzak sevdamıza,
Sen! sensizliği gecenin içinde bilir mi sin?

Sabır taşı olmak mı dır? Hasrete sabır etmek,

Dünya malının sahibi sanma kendini,
Sen dahil tüm alemlerin sahibi var,
Yanılıp da hor görme yarattığı kulunu,
Hakir gördüğün kulunun da Allah’ı var.

Sevgi filizleri yeşermemişse bağrında,

Sırlarımı bölüşmedim seninle,
Dert ettim sakladım hep içimde,
Bir gün olsun yatırmadın dizine,
Yoldaş olmayanı, Atıver çöpe gitsin.

Yalan sanma bitirdim senle kavlimi,

Ağlama sen ağlama dostum,
Matem tutup yas bağlama,
Geçer bir gün bu dertlerde geçer,
Ağlayıp da bu dost gönlünü dağlama.

Sıra,sıra dizilmiş elemin,

DİL OLDUN, SÖZ OLDUN DÖKÜLDÜN AĞIZDAN,
ÇAĞLAYANLAR GİBİ; ÇAĞLADIN YAMAÇTAN,
KILIÇTAN KESKİN OLDUN DERİNDEN VURAN,
BENİ BENDEN, ETİMİ KEMİKTEN ETTİN GÖNÜL.

GÜNÜ, AYI, YILI; ÖMRÜMÜ SEN TÖRPÜLEDİN,

Merhaba ay bakışlım,
Geceye mahpus çökmüş yine,
Yuvalarında kırlangıçlar,
Yatağımda ben sabırsız…
Hüzün ekili gönül tarlam,
Hasada mihrak kala gülümsüyor,