Adnan Kurnaz Şiirleri - Şair Adnan Kurnaz

Sevdalar vardır,
sevdalar sonsuz

Dillere destan,

Sevdalar vardır sevdalar

Rüyalarımda korktuğum zamanlarda Sana koşardım annem Yanımda olsaydın sana yaslanırdım Ben şimdi kime sarılacağım annem Gittin dünyadan yoksun işte Örgenince yokluğunu Şehir üstüme üstüme geldi Gökkubbe üzerime çöktü sanki Annelerin hasıydın sen Ne güzel de gülerdin O gülen gözlerin toprağa aktı Doyamadım ben sana annem doyamadım Askerliğim bitti döndüm ama Sen gitmişten ötelere Sarılamadım sana koklayamadım seni Oturdum ağladım saatlerce mezarının başında Gözlerim hep yaşlı senden sonra Geride siyah beyaz bir resmin kaldı Bir de bana ördüğün yolluğun Her sabah o yolluğun uğurluyor beni işe Gittin ama ötelere her zaman aklımdasın yüreğimdesin annem Üniversiteyken kışlık kavunlar saklardın bana Bir defasında bir narı bile saklamışsın Küçük öğretmenim yesin diye Sımsıcak gülüşünü beni kuzum diye koklayışını Yağda yumurtalarını Özlüyorum özlüyorum annem Sensizim şimdi sensizlik koca bir hiç Hatıralarınla yaşamaya çalışıyorum Bir torunun oldu annem Ah bir görebilseydin onu Nasılda severdin sen onu annem Anlattım seni nasıl yüce bir anne olduğunu Getirdim sana onu Ben ağlarken kabrinin başında Torunun da ağladı annem

SEN MİSİN SEN

sen misin sen
ruhumu çalan güzel
gecelerde yolumu aydınlatan yıldız
sen misin sen yoksa

Şehir ve gece



bu şehrin gecelerini bilir misiniz

sensiz dünyayı neyleyeyim
Eylül ikindilerinde
Sensizim Sakarya caddesinde
Yürüyorum bir de bana sor
Nasıl da mutsuzum sensiz
Her adımımda seni arıyor gözlerim

Yine dikenli bir bahçeye dalıyorum
Yine gönül kapımın zincirleri kırılıyor
Yine kalemim elimden düşmüyor
Yine kül tablam hiç boş olmuyor
Kırıldı gönül kapımın zincirleri
Yine bir aşk çukuruna düşüyorum

Bu şehirde
Ne kalbin çalınır
Ne kapın çalınır bu şehirde
Ömürden saatler çalınır şehirde
An olur koparsın her şeyden
Yaşama tutunmaya çalışırsın