İstanbul'da Kaşı Beyaz'da yemek yedim
Dört gece önce
Ağı erimiş takım elbisemle.
Kasılırken elalem kadehler ellerde
Ben kasıverdim kendimi bütün gece.
Hani o bir zamanlar fakir ama gururlu bir genç vardı
Bir düğme olmak ne zor.
ne kadar göz alıcı
nekadar hoş olsan da,
ne kadar ihtiyaç duyulsan da
düğme olmak zordur yaşamda.
en az iki yerinden yaralamışlardır seni,
Beni sever gibi yaptın
aldandım
sana yüreğimi açtım.
Beni sever gibi yaptın
aşkım benim dedim elaleme.
herşeyimdin
Sürgüne gittinizmi hiç,
evinizin dört duvarı arasında.
Burnunuzda dağ laleleri kokusu,
gözünüzde denizin mavisi,
ufkunuz oldumu.
Denizin bittiği yere kadar ama,
Yıldızları ayaklarının altına indireceğim
Yemin ederim.
Aslında bu yetmez bilirim,
Sen daha da fazlasına layıksın sevgilim.
Ancak şimdilik elimden bu gelir,
Hadi kaldırda ayaklarını
Masmavi gözlerinin derinliğinde,
yelken açmış gidiyorsun
apayrı bir yere doğru.
Benim kıyılarıma uğramıyacaksın biliyorum,
yinede uzaklardan geçerken,
o masmavi gözlerinin
ben dost aradım
köşe bucak
aş aradım dumanı tüten, sıcak
anadan geçtim
yar bilemedim
dağlara vurdum kendimi
Bak bu gün gözlerim yorgun gönlüm de kırıksa
Saçlarım bembeyaz olmuş
Tellerinde satır satır acılarımı okuyabiliyorsan
İnan hepsinin bir tek suçlusu var
O da sensin....
Tohumuna para mı saydım
Vicdansız.
Akrabam dostum da değilsin.
Elinden bir yudum su mu içtim
İki kalem sohbet bile etmedim.
Ama sen,
Köklrini saran toprağın kokusu rahatsız etmemeli seni
tiksinme aralarına sızan solucanlardan da
yıllarca sendin yaşıyan koyun koyuna
kafanı çıkarıp görünce semayı
nankör olma bu kadar
unutma onları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!