Gel bana inat uğruna
Söndürme ocağımı
Başkalarına gidip
Boş koyma kucağımı
Hadi durma koş bana
Gönülsüz bir servet versen istemem
Hiç bir zaman kötü niyet beslemem
Her zorluğa göğüs gerer pes demem
Yeterki se candan bir merhaba de
Azalmayıp debreşsede yaralar
Arı ile bal gibi
Yaprak ile dal gibi
Niyet ile fal gibi
Birlikte olmalıyız
Tatlı dille söz gibi
Nedemişler sen seni bil sen seni
Söz dinlemez bilmez isen sen seni
Birgün olur koparırlar enseni
Ben beni bildimya o bana yeter
İnandığım doğru yoldan sapmadım
Yandı sinem hasretinle kül oldu
Gönül bağım tozbulutlu çöl oldu
Gözyaşlarım aka aka göl oldu
Aynalara düşman ettin sen beni
Sevdiğime pişman ettin sen beni
Senin sevgin sevdan,şevkatin bambaşka şeydi
O içli ninnilerin sanki bir tatlı neydi
Kış aylarında beni kollarınla sarardın
Isıtabilmek için çalı,çırpı arardın
Islanırdın yağmurda, karlı günde donardın
Dua eder tanrıya, hüngür hüngür ağlardın
Gız Hatce
Hınzır anan aah dedide
Bidaha eeh demedi
Çok yalvadık emme
Sapa samana gelmedi
Çulsuzdan damat olmaz dedi
Sevgi sevda aşk köşkünde oturdum
Gönül gergefimde sevgi dokudum
Türkü mırıldanıp şiir okudum
Şair olmuş isem bir nedenivar
Leylanın gözünde kanlı yaşidim
Ayrılık ne acı özlemek ne zor
Hasretlik içimde sönmeyen bir kor
Senin çilen cefan hiç çekilmiyor
Zalım gurbet senin esirin oldum
Özledim sılayı ana gardaşı
Kuş olup göklere uçup gitsende
Dağ, ova demeyip aşıp gitsende
Beni bir başıma koyup gitsende
Bakışların kadar yakınım sana
Hasretle özlemle yanarda özün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!