Adımız Serseri Şiiri - Galip Karabatak

Yanlış zamanlarda doğmuş yanlış adamlardık!
Adımız bile yanlış yazılmıştı hüviyetimize
Ama onurluyduk
Ne bir karıncayı incittik ne de bir kavgadan kaçtık
En fazla şehrin duvarlarını kirlettik sevgilinin ismiyle
Hani yetmişliği devirdiğimiz o sarhoş gecelerde
Oysa bu yaptığımız bile
Tertemizdi bizim gözümüzde...
Toplanınca biraraya
hep söverdik bu şehre
oysa,
şehir onlarındı, sokaklar bizim
dünya onlarındı,
sevdalar bizim!
elinden şekeri alınmış ağlayan bir çocuk gibi,
avutulmak isteyen yüreğimize
hep deli dediler deli!
anamızdan başka kimsenin bilmediği adımızaysa serseri!
Oysa,
nerde bir kuşun kanadı kırılsa,
ilk bizim canımız acırdı
nerde bir ana ağlarsa
bizim gözlerimiz dolardı...
yani adamdık adam gibi!
Ağlamasını da bilirdik sevmesinide
mahallenin kızlarının camlarda beklediği gençlerden de öte
sabahı camlarda bekleyen gençlerdik...
ölürdük ulan ölürdük!
bir çift gözün hatrına ölürdük!
kimseler görmezdi güneşin gözlerini
yalnızca biz görürdük!

Dedim ya,
Yanlış zamanlarda doğmuş yanlış adamlardık
Ondandır heralde,
Herkesi bizim gibi “ADAM” sandık!