Trenler gelir, gider
Kimi getirir, kimi götürür
Hasretim raylarda kayar
Suskunluğum çığlık çığlığa....
AdAr
Ağaçlar çiçek açıyor
Bizde hüzün çiçekleri
Mevsimler mahsun bitiyor
Isınmıyor,yürek donuyor.
Parçalanmış hayatlar
Yarım kalmış hayaller
Bu yokluk öyle böyle değil
Bu yokluk, can yakar
Bu yokluk, için için kanar
Bu yoklukta saklı bütün acılar.
Yokluğun acı oldu, har oldu
Acılar dile geldi şiir oldu
Bahar dallarında senin kokun
Her çiçekte hasretin asılı
Her iyiliğin ucunda
Her güzellikte adın kaldı...
AdAr
Sensizlik yüreğimi yakıyor
Sızıdan içim titriyor
Avazım hiç çıkmıyor
İçimdedir ince sızın,.
Gün sensiz, güneş sensiz
Bizler de biçareyiz
Minik bir serçe kuşuydu
Narin ayakları, parlayan gözleri
Özgürce uçmaktı gökyüzüne
Küçük bir yuva yapmak
Hülyalara dalmaktı ereği.
Gökyüzü mavisinde
Bak sonbahar geldi yine
Hüznümüz vurdu dibe
Tüm yıllar böyle geçecek
Her mevsim sensiz bize.
Mutluluk hep yalan oldu,
Ömrümüz bak talan oldu,
Hava soğuk, yürekte acı
Hangisi daha çok üşütür
Güneş açar gün ısınır
Donan yürekleri ne ısıtır.
İnce ince ağlarken bulutlar
Acısıyla sızlar yürekler
Her geliş bir kavuşma,
Her gidiş bir ayrılık
Bekleyenin varsa gidişler
Mutluluk kokar daima
Bıraktığı varsa geride
Hasretle ayrılık var.
Hasret çok ağır
Özlem ok gibi sinemde
Ayrılık yaman eser
Burukluk var gönlümde.
Bakarsın göremez
Yanarsın tütemez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!