Bir kadın yaratım hayalimde
Üstünde senin kokun var
Gözlerinde senin gözlerin
Aynı oldu yanıma süzülüş şekli
Yüzüme dokunan küçük elleri
Kulağıma musiki gibi gelen
Göreceksin her şeyi
Günü geldiğinde…
Seni bir avuç
Suda boğacak bu ellerim
Güneşi bile göstermeyecek
Karanlık gece ve gün
Kaybolmaya yüz tutmuş
Seni bana hatırlatıyor…
Giderken peşi sıra hayallerin
Biz kaldık bu son baharda
Döktü bak yapraklarımızı
Anlamaya bir çare vermeden hayat
Aşkı en güzel anlatan
Dolu bir tekila kadehi olmalı
En çirkin kadını bile
Klopatraya çevirebilen
Neyse, bırakmak gerekir
Aşk ateşini körükleyen tekilayı
Her şeyimi alın benden
Yalnızca o benim olsun
Masanın üstünde dağılmış
Kâğıtlar arasında kaybolsun
Karalanmış olsun bu sayfalar üstünde
Titrek dudaklarda canlansın
Geri gel
Kaldığımız yerden devam edelim
Bahçedeki çiçekleri beraber sulayalım
Yarım kalan aşk elemimizi
Yarım kaldığı yerden devam ettirelim
Tekrar tekrar ölüp dirilelim
Bir gün hatıraları yırtıp at
Hayattan dondurduğumuz kareleri örneğin
Kendini fırlatıp at denize
Kimin ne söylediğine aldırış etme
Bir gün hatıralarla birlikte beni at
Kimsenin bulunmadığı zaman olsun
Duydum ki halen beni düşünüyormuşsun
Siyah beyaz fotoğraflara bakıp bakıp
Ne hazin bir türkü değimli hiçlik
Kör bir kuyuda kendini ve de kendini aramak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!