"ADI - YAMAN"
Sanki yer yarılmış ve gök delinmiş.
Bedenler titriyor, ruhlar gerilmiş!...
Ağlıyordu yalın ayak bir çocuk;
Korkunun kokusu üstüne sinmiş..
Enkaza karışmış umutlar gördüm.
Acıyı üç eşit parçaya böldüm..
Gözyaşı ve çile Adıyaman'da
Hüznü buruşturup kalbime koydum.
Bir şehir'ki: çıplak, baştan ayağa.
Afet bulutları yaslanmış dağa.
Ana, baba, evlat bu üç kelime.
Can boğazda, söz takılmış gırtlağa.
Anadolu; yaran derin ve büyük.
Asrın felaketi omuzunda yük.
Elbet kabuk bağlar yüreklerimiz.
Gel gör bugün gece yaslı, gün sönük.
Gölbaşı biçare, Kahta çaresiz.
Çığlıklar içinde feryatlar sessiz.
Samsat kar altında, Simcik yanıyor.
Besni'yi duyan yok, Çelikhan dilsiz.
Gerger'i sorarsan doğuştan yetim.
Yarayı kanatmak değil niyyetim.
Göze perde olmuyor ki gardaşım.
Dokunsan, kemikten ayrılır etim...
Adıyaman' dan hayırlı geceler.
23.03.2023 U. KARAKAYACI
Kayıt Tarihi : 23.3.2023 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!