Adı Vicdan Şiiri - Halil Türkoğlu

Kendinle baş başa kaldığın an
Hissettiğin o ses sanki sende doğuyor,
Yankı yapıyor sanki ...
Adımla hitap etse, anlamlansa
Tenha bir koridorda
Leş gölgeleri takip edeceğim bu ses,
Durup da düşünmemi istemiyor gibi
Düşüncelere boğuyor beni.
Gürültülü bir hal,
Parçalı bulutlu bir suret,
Kaybolan amansız bir ışık...
Neden kayboldu,
Niçin bir ışıktı ve yok oldu
Çok önceleri bunun adını koyduğum vicdan
Kalbimin nerede olduğunu soruyor...
İnsan bildiğinden değilde
Bilmediğinden korkuyor.