kaç şubat geçti, bilmiyorum...
soğuktan insanların sıkı sıkı giyindiği...
kışın öfkesinin tipiye dönüştüğü ay....
hani şu içinde sevgililer günü olan....
cümlenin böyle bilidiği..
yada bildiği kadar...
......
yılın en kısa ayı aslında..
günleri bir avuç...
akşamları çabuk olur...
kartopu oynamaya doyamadığımız...
arasıra hasta olduğumuz...
.......
tatil diye çocukların dört gözle beklediği,
kimilerinin uludağa kayağa gittiği...
askerlerin şafak sayarken en sevdiği..
yılın ikinci ayı, yirmisekiz gün...
unutmadan arasıra yirmidokuz....
yani.;
takvimden en çabuk düşen ay...
..........
yalan değil bende...
bende böyle bilirdim...
taa ki;
sen benden gidene kadar...
........
artık palto giymiyorum...
üşümüyorum da.....
yokluğun varya ondan...
hastada olmuyorum....
hep hastayım ya ondan...
benim içn yılın elişkanı..
giiderken tırnaklarını geçiren...
.....
adı şubat..
ama içimde sırat...
sen benden gittin ya ondan....
Kayıt Tarihi : 15.7.2010 08:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!