Adı Şefika'ydı Şiiri - Selahattin Yetgin

Bir çocukluk ülküsüydü vakit, günlerden ilk aşktı
En saf duygularla harcandı günler, sevdalar saftı
Adı Şefika’ydı, kara gözlü bir kızdı, soyadını bilmem
Say ki bir ay parçasıydı, ben iki çekirdek, bir dirhem

Un ufak ederdim dağları, bilseniz aşacaktım çağları
Minicik yüreğim derya kuzusu, dilimde sevgi şarkıları
Adı Şefika’ydı, kara gözlü bir kızdı, soyadını bilmem
Ceylan bakışlarıyla süzerdi beni, ölmezdim derdimden

Ah Şefika, canım sana feda, çağırsan koşar gelirdim
Güneşler doğmadan henüz, sıcacık ellerini verirdin
Bülbülüm dalında, aşın olurum ocağında, sevimdin
Çileli ömrüm candır yoluna, hüznümün merhemisin

Göçmen kuşlarıyla haberler saldım, çık gel Şefika
Yokluğuna ağıtlar yaktı deli gönül, ölür de uğruna
Sen gelmezsen kahrolur bu yürek, girer mezarlara
Sensizlik kader olmasın artık, sar beni aşkla Şefika

Selahattin YETGİN