Bir geçmiş olsun var ardımda
Bir aşk uğruna bedeni düştü yanı başımda
Sonrada ruhunu feda etti gizlice
Hiç bir şeyi düşünmeden, ne olduğunu bilmeden
İlk karşılaşmaydı
Heyecan ise bambaşka
Ama hazin bir sonla bitmişti
Sonra gözler kaçtı gözlerden
Eller ayrıldı birbirinden
Bir pişmanlık
Bin beddua kendi içinden
Yine cumaydı günlerden
Bazen düşünürdüm
Bir dost bulsam kendime, bir açılsam
Bir bir anlatsam bendeki beni
Baksa da bana yargılamadan
Anlasa karanlıktaki yüzümü
Ne karanlıklar örter bendeki beni
Ne de aydınlıklar kaydeder çığlığımı
Kaybettim ben izimi kendi yüreğimde
04 Eylül 2015
Cuma
Kayıt Tarihi : 24.3.2017 09:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Yunus Aytek 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/24/adi-pismanlik-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!