Adı Memet'ti... Şiiri - Kenan Adsaz

Gün ayın 29'uydu...
Demi tutmamış bir baharın
ve yarım bırakılmış
bir muhabbetin
tam ortasında,
bir rüzgar esintisiyle
gelmişti o ölüm haberi...

İnce bir sızıdan öteydi...
Daha gülecek onca zamanın
ve gidecek onca yolun
inilmez bir durağında,
yokluğuna merhaba
diyemeyecek bir vedadan
bir o kadar uzakta,
bir habersiz gidişti
şimdi nasip olan ya da
Bize kalan...

Geçilmez bir acıydı...
Gülüşünde merhem bulacak
nice muhabbetlerin
sahipsiz kalışı gibi,
bir yağmurun tesellisinde,
ölümüne kaldığımız
o amansız akşamda
alışması zor
bir tahammüle kalmak,
ne zor, nasıl bir kifayetsizlik
ax u ax...

Adı Memet'ti,
Adı gibi güzeldi...
Yüreğinde mesken tutmuş
bir ailenin kandili misali,
bitmemiş,
eksik kalmış
bir türkü tadında,
cesaretinden uzak bir korkaklığa kalmak mıdır
seni yaşamak?
Bilemedik,
Çözemedik ki... K. Adsaz