Adı Mekke Şiiri - Servet Erbaş

Göz yaşımla yazdığım,yaradana dilekçem.
Ne altın nede akçe,rızandır tek gerekçem.
Muhabbetim,Sermayem,yok ne param ne akçem.
Damla damla dökülen,yaşların adı Mekke.

Düşündükçe ah! ... çeker,şu yüreğim burulur.
Orda çoşar Hacılar,Allah için yorulur.
İslam’ın mayasıyla,hamuruyla yoğrulur.
Buram buram hasretim,gurbetin adı Mekke.

Her milletten rengarenk,İslamın kardeşliği.
Bir tek dâva tek yürek,tek yumruk birleştiği.
Zerre zerre imanın,yüreğe yerleştiği.
Omuz omuz ibadet,kıblemin adı Mekke.

Ne zaman seni ansam,sızlar burun direğim.
Gidip görmedim ama,bilki sende yüreğim.
En kısa bir zamanda,gidip görmek dileğim.
Hasret hasret ruhumda,özlemin adı Mekke.

Kâbe Giyinmiş yine,nurdan elbisesini.
Yürekler dinler hazla,İmamların sesini.
O an herkes rüyada,istemez bitmesini.
Dalga dalga heyecanın,coşkunun adı Mekke.

Kur'an-ın ilk indiği,O cebeli nur dağı.
Basmış o topraklara,Efendimin ayağı.
Orada yaşanmıştı,asrın sâadetli çağı.
Sevda sevda yaşanan,hayatın adı Mekke.

Habeşli Bilâl orda,büyük işkence gördü.
Yasir ailesini İslam’a Şehit verdi.
Hak geldi O şehrede,batılı yere serdi.
Sancak sancak İslam'a,başkent'in adı Mekke.

Taşlandı hor görüldü,Peygamberim orada.
İmanlı birkaç yürek,Rasul kaldı arada.
Hamza yürekli Hazma yetti hemen orada.
Çile çile tarihin,yazgının adı Mekke.

İtildiler Müminler,Mekke'nin dışlarına.
Dahada neler neler,geldi bak başlarına.
Yinede kâr etmedi,Allah aşıklarına.
Sabır sabır imanlı,yüreğin adı Mekke.

Onbin kutlu sâhabe,Tekbirlerle geliyor.
Tek damla kan akmadan,Mekke fetih oluyor.
Hüzün sevinç hepsi var,gözler yaşla doluyor.
Sokak sokak hepsine,şahid'in adı Mekke.

O ne haşmet Allah'ım,çıkacak sanki aklım.
Râsül deve sırtında,geliyor iki büklüm.
Mekke'ye bir ay doğdu,değişti mevsim iklim.
Sağnak sağnak yağan bu,duygunun adı Mekke.

Uzza,Lat,Menat,Hubel,burnu üstü süründü.
Sasani,Bizans,Mısır,hepsine yol göründü.
Ogün yaşanan duygu,gökyüzünden derindi.
Müjde müjde İslamın,temeli taşı Mekke.