Adı Efsane Şiiri - Meral Türker

En sevdiğim an...
Gün batımına saat kala....
Aldım elime demi...
Serdim ruhumu yeşile..
Mavinin gölgesinde...
Kalbim nasıl da Deli Dumrul...
Bembeyaz bir atın..
Rahvan seyrinde...
Nerelere gitsem...
Ruhumun bu doyumsuz huzurunu...
Hangi ücra köşelere gizlesem...

Ne gözlerim görse...
Ne de sen bilebilsen...
Yoksa..
Çocukluğumuzda ki gibi....
Adına kör ebe mi desem...
Bilemedim bak şimdi?...
Ne sen beni göremeyecek kadar..
Kör....
Ne de ben senin;
Ellerini hissedemeyecek kadar.
Ebe olmasam..
En çok ne mi isterdim?....
Sen  herkese kör olup..
Kalp gözün ile...Bana..
Ben ise senin kalbine...
Ebe olup dolansam..

Ne Leyla Mecnun
Ne Ferhat Şirin..
Biz senin ile..
Kör ebe olup...
Sımsıkı sarılarak...
Ölümü  huzur içinde beklesek...
Ve...
Sonu mutluluk ile biten..
Bir aşk masalı yaşasak..
Varsın!
Bizim ile anılmasın..
Adı onların ...
Hikayesi bizim aşkımızın...
Efsanesi  olsa...
Bunu bir tek sen ve ben....
Bilsek...