Âdem baba ile Havva ananın çocuklarıyız.
Biraz bencil, biraz geçimsiz, biraz haşarıyız... (mı?)
Tozlaşmışız bitkiler, çiçekler gibi!
Her birimiz bir yana savrulmuşuz.
Yağan yağmurlar, akan seller,
Çakan şimşekler, düşen çığlarla,
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Her felaketten zenginler türetmişiz,
Köylü her ülkede köylü kalmış
Garip her yerde garip yine de...
Yılmaz kardeşim ne güzel anlatmışsın insanlığın ayıplarını, yüzkarasını ve kurtlar sofrasını.Çok güzel bir şiir kutlarım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta