Ben bu şehirin sokaklarında hep seni aradım
Binlerce kilometre uzakta adına hasretimle yandım
Bilmedin ey zalim ben sende yaşadım
Bir bilsen ben bu aşk için bir ömür adadım
Bilmedin uykusuz geceler zindanım oldu
Bak bir yıldız kayıyor sevdamızın üstünden
Mazi olup kalıyor güzel günlerimizden
Hangimiz istedik bitirmeyi böylece
Yazık oldu aşkımız kalıyor bak mazide
Bende üzülmedim mi..? kahrolmadım mı..?
Ve ben yine yorgun bir akşamın yamacındayım
Uykusuz geçen geceler yine yoldaşım olmuş
Yavaş yavaş gönlüme dolan hüzünlerimle yol almaktayım
Aslında her taşını çok iyi bildiğim bu şehrin sokaklarında
Yarım kalmış duygularımın kollarında kaybolmaktayım senin yokluğunda
Özlemle koşarken o uzun yolda
Aklıma gelmezdi ayrılmak o anda
Hüzünlü şarkılara sarılıp yalniz odamda
Özlemini içtim aldığım her solukta
Ağladım olmadı yalnızlığıma
Kapıyı çarptın ya gittin bir kere
Unuturum seni gun gelir bende
Bağışla diye gelirsen geriye
Ben tanrı değilim affetmem seni
Dünyasi kararsa düşse yerlere
Farkında olmadan gençliğin solar
Bakarsın o yarin ardından gözlerin dolar
Bir vefasız yüreğini nasılsa yakar
Ağlarsın o zaman yüreğin hüzünle dolar
Hüzünler çiçek açar gençliğin solar
Gidişinle umut bağladım döneceğine güne
Sabahlara kadar bekledim yar şimdi gelecek diye
Neredesin ey zalim şimdi yoksun sevildiğin bu yerde
Bekliyorum seni hala bir umut gelecek diye
Ne oldu sana gelmedin geri
Kapıyı yüzeme kapatıp gitme
Bir daha geriye hiç dönemezsin
Çok çile çeksemde hasretinden
Bir daha gönlüme sen giremezsin
Bir anlık öfkenle kırma kalbimi
Daha çok var gönül sonbahara
Bakma sen zamansız düşmüş saçlarımdaki aklara
İzleri kaldıysa bir zalimin tenimde
Kahretmek için çok erken hayata henüz 25'indeyim
Baharlar saklıdır yarınlarımda umutlarımda
Ne olur artık gülsem diyorum
Ağlattı kader suçumu bilemiyorum
Her şeyde artık hep keder görüyorum
Suçum neydi Allahım bilemiyorum
Bir ağlarsam sende tutamassın beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!