Kendime iyi bakamam sen yoksan. En kısa zamanda görüşecek bir adam kalmaz geriye…
Sen yoksan Allah’a emanet olamam. Bir mezar paklar beni.
Gitme.
Uzun bir şarkı söyleriz.
Bakışırız.
El ele tutuşuruz sahilde.
Kendimizi sevmeyi neden beceremiyoruz?
Neden hep kusurlarımız var bizim?
Neden öz güvenimizi keşfedemiyoruz? Neden muhteşem ve harika yaratıldığımızı farkına varamıyoruz?
Kendini hep kusurlu görmek mütevazilik midir?
Asla.
Bizi yaratanın büyüklüğünden kaynaklı bir muhteşemliğimiz var.
Ne zaman kıracaksın içini kaplamış putları bir İbrahim olup?
Ne zaman çıkacaksın içinin karanlık kuyularından bir Yusuf olup?
Ne zaman meydan okuyacaksın içinin kabaran sularına bir Musa olup?
Ne zaman Şems olup yanacaksın aşkın ateşinde?
Ne zaman Mevlana olup döneceksin âlemin seyrinde?
Ne zaman ruhunu esir alan cüzdanından kurtulacaksın?
Bilgiç bir günışığı anlattı seni bana
öldüğünde başlarmış canlılığın
eğilişi gibi bir ceylanın suya
bir imparator diz çökermiş saltanatında
gökyüzüyle kabaran bir ezgi olurmuşsun
her doğduğunda gümüş ayaklar
Kısmetse gelecek yaz ölürüm sevgilim.
Benki can vermem sehpalarda
Vurulacaksam bir manga askerce
Aynalara küsen adam ben değilim
damıtırken yüzüme hüzün mevsimini
suçluyum
bir sarı benizli mumyadan
içli bir müderris dersi dilememeliydim
-Şamil B.'ye-
Ey ıslak gülleri yakasında gezdiren adam
dalgalara sırt verip söylediğin
türküleri dinledim.
Küstüm tırnaklarımla kazımaktan hainliği,
Kula kul olmuş düzende,
Çocukların yüzünden kaçırılan tebessümlerin,
Peşinden koşturmaktan yoruldum.
Oysa annem bana yaşamak güzeldir evlat demişti,
Hayat bir ırmağa benzer mavili kız,
Senin saçların kadar çok gökyüzü,
Senin gülüşün kadar güzeldir denize varmak.
Ve hayat,
En çok acıtan yerlerimizden imtihan eder bizi,
merhaba ey güzel gün,
ve ey güzel insanlar,
merhaba.
yaşamak çekiyor canım,
sizi her gördüğümde,
merhaba diyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!