Adem Kaçar Şiirleri - Şair Adem Kaçar

Ey Gönüldaş!

Neresi buralar, nerede ahlâk?
Kimlere kalmıştır iller yabancı;
Uhûvvet bitti ki oluştu çatlak,
Yıkılmış gönüller eller yabancı..

Ey Gönül!

Ben sanki kendime perde olmuşum,
Bendeki ben sırrı ârdadır ârda;
Mecâz yâr uğruna nice solmuşum,
Yok sandığım oysa vardadır varda..

Ey Yüreğim!

Yürüyorum mecâz yârin ardında,
Damlada deryâyı arar yüreğim;
Vefâ yoktur fâni Aşkta, farkında
Ondan böyle yoku sarar yüreğim..

Ey fâni sevgili!

Kaşlarına tahtı kurmuş Yaradan,
Cemil sıfatıyla hüküm sürüyor;
Aşksız olan görür oysa sıradan,
Güzel vasıf diyor kuldan ürüyor..

Ey fâni sevgili!

Kirpiğin ardından sinsi bakardı,
Nasıl da çekingen gözlerin ârdı;
Nazarlar değdiği yeri yakardı,
Sînemi kavuran gözlerin nârdı..

Ey Gönül!

Yârin kaşı, gözü Aşkın kapısı,
Elest'i bir türkü çalmadan ölmem;
Anne baba değil Hakk'ın yapısı,
İlâh-i Aşk sırrı almadan ölmem..

Ey fâni sevgili!

Yârim dediklerim hasımım şimdi,
Gönlüm arzularken sakınır oldu;
Aşkımız bitmesin hiç diyen kimdi?
Sustu şaşkın şaşkın bakınır oldu..

Ey Gönül!

Nefis terbiyesi bil İslâm Dini,
Niye bilmiyorlar acep hocalar?
Dâima görürler halbuki sîni,
Aşkı sorar isen lâldir, bocalar..

Ey Sevgili!

Gel gönlünü bezmimize,
Ser dedin de serdim işte;
Tek sermâyen ömrü bize,
Ver dedin de verdim işte..

Ey Gönül!

Erenler cemidir mânevi sofran,
Aşk sırrına erdin ne mutlu sana;
Bildim benliklere böylesi tafran,
Ham nefsini yerdin ne mutlu sana..