Tek çare ALLAH ve rasulüne uymak
Önemli olan nefis illetinden kurtulmak
Akıl nimetini kuran ve sünnetle buluşturmak
Beden ateşe dayanmıyorsa neyi savuşturmak
Bir adem geçti gitti şu dünyadan
Sevabını günahını götürdü ardından
Son iki rekat namazıydı kılınan
Tekerleksiz bir arabayla kabre bırakılan
Ne ademler varki dünyaya meyil etmedi
Beni bana sorma
Aşk acısı çektirene sor
Yaradanım benim ahımı koma
Seviyorum deyipte terk edene sor
Dost bulmak istiyorsan sevdamda bul beni
Kafanda karışık biriysem hayra yor beni
Dost ellerde kimsem yaratana sor beni
Yol kaybedenlerdensem ataşlardan al beni
Zerre miktar iyilik varsa abdal kul beni
Düşmeden kalkmayı kimse öğrenemez
Düştüğün yerden çabuk kalk evlat
Bu hainler sana bir damla su vermez
Bakma onların sevecen gülüşlerine değmez
Her gülen surat hayırlıdır sanma evlat
Gözümü bir açtım dünyadayım
Bir daha açtım hesaptayım
Başıma ne geleceğini bilsem
Pervasızca böyle yaşarmıydım
Ey nefis başta sen dost dediklerim
Beni derin kara kuyulara attılar
Şu alemde neyim var diyebilirim ki
Gelirken bir parça bezim bile yoktu
Giderken o kadar servet içinden ki
Bir kefenden gayrisi yanımda yoktu
Benim benim dediklerin aslında
Bende seviyorum diyorsun
Aşk nedir bilmiyorsun
Tut ellerimden aşkım bırakma
Yüreğimde esen fırtınadan kaçıyorsun
Hayatta en güzel şey birine yardım etmek
Derdiyle dertlenmek
Karşılıklı hasbihal etmek
Aşını ekmeğini bölüşebilmek
Hayallerine dokunabilmek
Namazın temizleyemediği kalbi ne temizler
Namaza kalkamayan tertemiz bedeni kim cehenneme çeker
Kalk namaza evlat ömür dediğin belki diğer nefeste biter
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!