Bin dokuz yüz atmış altı
Kasımın onu
Zifiri karanlık
Soğuk mu soğuk bir gece
Körpecik bir bedenden döküldü
Cılız hıçkırık dolu birkaç hece
Daha bulduğumu sandığım an yitirdim
Başlayamadan aşkın sonunu getirdim
Hayalleri düşleri tamamen bitirdim
Alıştım felek alıştım senin vurmalarına
Bütün heveslerim boğazıma dizildi
Ben ne beceriksiz
Ne salak
Ne beyinsiz
Ne aciz biriyim
Adam gibi
Adam gibi sevmeyi bile beceremiyorum
ALLAHIN CADISI
Biliyorsun deliler gibi kıskanırım
Niye çıldırtıyorsun Allahın cadısı
Telefon denen bir alet var sanırım
Niye alo demiyorsun Allahın cadısı
Görmedim senin gibi vicdansızı
Ne acı etkiliyor seni ne de sızı
Olmaz olsun böyle kader böyle yazı
Ömrümü tükettin Allah’ın cezası
Dengem bozuldu geceleri uykusuzum
Bırak kan ağlasa da açma içini
Karışma anormal olsa da biçimi
Yakından dost olmaz bırak niçini
Başkasında ara aşkı sevgiyi
Yakının mı kaç bucak bucak
Hadi hadi be gülüm
Yap şunu yap dedim sana
Ne geliyorsa aklına
Elini çabuk tut
Durma Allah aşkına
Kendimi bildim bileli sürekli uğraşıyorum
Yine de sana kendimi beğendiremedim
Seninle mücadele edip seninle yaşıyorum
Yine de sana kendimi beğendiremedim
Hem saygı gösterdim hem sevği besledim
Okyanustaki saman gibi
Tarihsiz bir zaman gibi
Havadaki duman gibi
Tarafı yönü belli değil
Toprak mı gök mü delinmiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!