Adem Bey! Şiiri - Abdullah Toroslu

Gülle gibi atma da, kelamını sayfama;
Meramını hoş dille anlat lütfen Âdem Bey!
Bu tavırlar sadece, yakışırsa bir hama;
Kuramını hoş dille, dinlet lütfen Âdem Bey!

Muttaliysen tam hakka, izhar eyle halinde!
Ayna olup İslam’a, hayran eyle sen beni!
Şayet bizler kardeşsek, ta’n ne gezer dilinde?
Cahillere benzeyip, tekzip etme sen seni!

Kur’an varken kuramı, koyma lütfen önüme!
Çünkü vahiy görüşten, her daima evladır.
Kadim usul dururken, bidat sokma dinime!
Zira onu indiren; Rahim Rahman Mevla’dır.

Her nedense hadisi, almıyorsun hiç kaale?
Sana göre bir derviş, ala mıdır resulden?
Son nebinin sözünden, üstün mü ki makale?
Şiirleri yeğleyip, dem vurmazsın usulden?

Kâfi iken şeriat; küllü cine ve inse;
Size neden yetmiyor, bir izah et sen hele?
İslam küllü beşere, en son inen hak dinse;
Ona uymaz kıstasla, kelam etme rastgele!

O ki onca ashabı, veli kılmış Allah’a!
Onları eren yapan, hiç koyar mı seni ham?
Madem kitap sünnetle, ermiş ashap felaha;
Şimdi durup dururken, nerden çıktı şu evham?

Evvel ahir tavsiyem; şudur sana Bay Âdem;
Sakın, sakın bu halle, yakalanma ecele!
Bundan böyle yanlışa, atmayarak tek kadem;
Henüz fırsat var iken; dön gerçeğe acele!

Abdullah Toroslu
25.09.2013-İzmir