Adem Armağan Şiirleri - Şair Adem Armağan

Edep,irfan,haya,nerde? kalmamış,
Batıya özenmek çare mi dostum?
Anneden,babadan edep almamış,
Batıya özenmek çare mi dostum?

Büyüklere saygı,hürmet biraz zor,

Gönül yare hasret,bağrı dağladı,
Kader buymuş meğer,gözler ağladı,
Ancak ümidini,Hakka bağladı,
Bilsen sevdam için nelerden geçtim.

GÖNÜL BİR SOHBET İSTİYOR
GELEN DOSTLARA MERHABA
CAN CANANINI ÖZLÜYOR
BİLEN DOSTLARA MERHABA-Sükût-i Noksan

Güzel söze doyum olmaz

Yaş yarıyı geçti,yolcu ah eyler,
Gelecek Azrail,düşünsen biraz,
Zevk safa azaldı,mahzun gönüller,
Baharın sonunda,olacaktır yaz.-Adem Armağan

Gençliğim bahardı yaşadım geçti

Yüce Mevlam senden imdat isterim,
Firavun,Nemrudu özleyen çıktı,
Acı poyraz başka yerden es derim,
Helvadan putları gözleyen çıktı.

Mutlu olmaz insan,hürriyet yoksa,

Düşün kim yaratmış,bizim vücudu,
Ferasetli insan,ibretle bakar,
Terketmek olur mu,Rabbe sücudu?
Ferasetli insan,ibretle bakar.

Hakkın gücü hâzır,nâzır,her yerde,

Babanın halinden, anlamıyor ham,
Emek verip büyüt,saygı görmezsin!
Yıl iki bin on üç, oldu vesselam.
Bayram günü hariç,niçin sormazsın.

Anneye,babaya "öf",deme sakın,

Çağdaşlar uydu modaya,
Kalmadı ar,namus,haya,
Yüz ve dudaklar boya,
Kalmadı ar,namus,haya.

Bilginim diye övünme,

İçkiden kaçınıp,Sarhoş olmasan,
Seni unutmayıp,Kalbime gömsem,
Bana cefa edip,saçın yolmasan,
Af eder misin ben,koşarak gelsem.

Şeytanın işi, pisliktir şarap,

Büryani seninle,cenge girelim,
Benim sözlerime darılmayasın,
Atışma istedin,gel de görelim,
Dağı bırak,yolda yorulmayasın.

Sormam seni cingöz avşar elinden,