Adem Armağan Şiirleri - Şair Adem Armağan

Evde durmaz evlat yanına kaçar,
Yarine muhtaçsın,olursun naçar,
Sabredene Rabbim,kapılar açar,
Kul Armağan özler,gel bazı bazı...Adem Armağan

Sevdiğim iz üste gelip gidersin

İnanca pranga vurmuş hainler,
Mü'min olan insan,kullar iniler,
Baykuş öter oldu,gitti şahinler,
Kuş lisanlı olduk,diller iniler.

Balık baştan koktu,huzur sürmedim,

Ayrılık çok zordur, bahtım da kara,
Derdim elvan elvan,paylaşamadım,
Gidince açmıştın,yüreğe yara,
Çileyi bir türlü, taşıyamadım.

Hasret kaldım yare,demem sırrımı,
Derdimi kimseye,açamadım ben,
Özler gönül ela gözlü perimi,
Mecnun gibi sevdim,geçemedim ben.

Gönlüm çile çekti,aşka büründü,

Öğüt almak için,gidin mezara,
Azıksız gidenler,ağlar çırpınır,
Tüyler ürperiyor,hazin manzara,
Yürek dayanmıyor,sağlar çırpınır.

Kalp gözü köre,vermez sırrını,

Önünde rahle var,Kur'an okuyor,
Böyle güzel kıza,doyum olur mu?
Boş durmayı sevmez,halı dokuyor,
Böyle güzel kıza,doyum olur mu?

Arıları vardır,ikramı balı,

Dine uygun düğün yakışır bize,
Nefisle,şeytana uyma arkadaş!
Bu bir dost sözüdür,uyarı size,
Nefisle,şeytana uyma arkadaş!

Her yere uzanmış haçlının eli,

Edep,irfan,haya,nerde? kalmamış,
Batıya özenmek çare mi dostum?
Anneden,babadan edep almamış,
Batıya özenmek çare mi dostum?

Büyüklere saygı,hürmet biraz zor,

Gönül yare hasret,bağrı dağladı,
Kader buymuş meğer,gözler ağladı,
Ancak ümidini,Hakka bağladı,
Bilsen sevdam için nelerden geçtim.

Müslüman ismini ben de almışım,
İslami hayata hasret kalmışım,
İnandığın gibi yaşam suç mudur?
Kuranın önünde setler görmüşüm!