Adem Armağan Şiirleri - Şair Adem Armağan

Hasretlik ölümden zordur gel artık,
Melek ettiğini heran yazıyor,
Hani sevmiştin sen,değilsin sadık!
Melek ettiğini heran yazıyor.

Aklımdan çıkmazsın verirsin tasa,

Kur’an’dan yüz çevirir mü’minin haline bak,
Namazını kılarsan yüzün nurlu olur ak,
Büyüğe saygı göster yetime şefkatle bak;
Günahların bedelin böyle öder ancak halk!

Kur'ân'dan değerli kitapda yoktur,
Derde deva onda,kıymetini bil,
Değerin bilip de okursan doktur,
İslâm'ın kıymetin bilmeyen çoktur.

Edebi,ahlakı, sizden öğrendim,
Ödeyemem hakkın ben,öğretmenim,
Okuyan nesili severim, derdin,
Ödeyemem hakkın ben,öğretmenim.

Okuma,yazmayı,ben de bilmezdim,

Allah baki,sen yok olacaksın,
Şu dünyada birazcık kalacaksın,
Allah'ın huzuruna varacaksın,
Her canlı ölüm tadacak unutma.

Dünya tarladır,ölümü unutma,

Dinledim sözünü,Ozan Büryani!
Benim hemşerimdir,Aşık Seyrani,
Senin söylediğin,şiir mi yani?
Saymakla bitmiyor,senin suçların.

Haddini bilmeden,söze başlıyor,

Geceler uzundur,olmaz sabahlar,
Mecnun gibi aşık olmak ne güzel,
Nefis,şeytan galip,çoktur günahlar,
Mecnun gibi aşık olmak ne güzel.

Sevgilin istiyor senin gelmeni,

Hak'ka çağıranlar güzel sözlüdür,
Bazı beyanlarda sihirler vardır,
Tatlı konuşanlar temiz özlüdür,
Kötü gün dostları,daima yârdır.

Elinle,dilinle güven vermeli,

Âlime kalmadı saygı,azaldı,
Ahlakları bozdu,parayla pullar,
Fitne,fesad yaymak,niçin çoğaldı?
Sahâbe yıldızdı, gösterir yollar.

Sahâbe’ yi örnek alıp, tâbi ol,

Anlayışsız yarla, huzur olmuyor,
Kader bu elinden,bir şey gelmiyor.
Vefasız sevgili, halden bilmiyor!
Kader bu elinden,bir şey gelmiyor.

Günahın cezası,Rabbim neyleyim,