Adamlık Ve İnsanlık Şiiri - Hakkı Elikara

Bir öpüşlük canı vardı kadının
Hani nasıl dersen
Dudağının nemi ile sönecek yangınları
Sönmeye yüz tutmuş bir kor olacak,
Hırçınlığı da, yırtıcılığı da...
Bir öpüşlük canı kalacak avuçlarında
Sana emanet sana tutsak
O saatten sonra ortaya çıkacak adam
En kurak mevsimlerde yeşertecek fidanını
Bahara hazırlayacak
Işığı olacak,ısısı,suyu,aşı elbet
Çiçek açtıracak kadınına
Ve o çiçek ki o ellerde hiç solmayacak
Güze de göğüs gerecek kışa da
Yağmura da direnecek çamura da
İşte o vakit belirecek adam
Alacak kadınını koşacak sonsuzluğa
Adamlığını da kurtaracak insanlığı da...