Yorgun bir geceydi. Yoğun bir iş günü ertesi, yemek sonrası soluklanma amaçlı arkadaş gezmesi ardı, vakit geceye ulaşma arifesi idi. Yorgundu, onca işin gücün ardında bedene inen darbelerin dışında kalbi de rahat bırakmıyordu. Kalbide izin vermiyordu soluk almasına. Çok yoğun bir tempoydu hayatın ona sunduğu.
Geceydi, karanlık bir yağmur eşlik ediyordu adımlarına. Bir an önce eve varma telaşında idi. bir an önce kavuşmak istiyordu yatağına. Sırılsıklam olmuştu, üşüyordu. Göz gözü görmez karanlık, ıslaklık onun yanında yanından geçen arabaların sıçrattığı sular. Yetmişti, ama yol bitmemişti. Çokça yolu vardı daha.
Bir o değildi yağmurda ıslanan. Biraz sonra karşılaşacağı eski sevdiği. Daha düne kadar unutmaya çabaladığı, yaşadığı hayatta en fazla istediği en fazla sevdiği, belki o yüzden yollarının hiçbir zaman birleşmediği. Yorgunluğunun sebebi, az ileride aynı yağmurun altında ıslanıyordu. Tesadüf hayat en kötü anlarda birleştiriyordu yollarını. Aynı yağmur altında ıslandıklarına şükretsin mi yoksa unuttuğu onca şeyin tekrar yaşandığına üzülsün mü bilinmez ama yolun karşısında hemen az ötesinde kadın ağlıyordu. Görmezden gelemedi. Eve varma telaşı bir anda bitmiş durgunlaşmış. Aylar önce verdiği sözü çiğneyeceğini bildiği halde kadına yönelmişti.
Ağlıyordu kadın. Gözyaşlarını saklamaya yağmur bile yetmemişti. Soğuktu bedeni, sırılsıklam olmuştu. Gecenin bir vakti beklediği otobüs gelmeyecekti, gelmemişti, çaresizdi.
Tamamını Oku
ne güzel başlamışsın, ne güzel bağlamışsın :)
sevmeyi seviyordu.eğer sevmeyi sevdirmemişse sevda daha sevda olmamıştır.gönül henüz gönül değildir.içinde sebeb barındırmaz.öyleki tavır ve davranış sonuca götürmez.akar gider ve götürür sonsuz sevdaya
Yasam cok agir,hergün uyandigimizda sükredelim bir kez daha,hep böyle mutlu sonlar dilegi ile...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta