Adam Ol Gel Meydana, Şiiri - Fahri Bulut

ADAM OL GEL MEYDANA.
Doğuştan insan doğan, pişerek olur adam,
Öyle bir pişmeli ki, gram kalmamalı ham.
Ariflerin Cem'inde, notun verilmeli tam,
Adam oldum diyorsan, diklen de gel meydanına.
Gör nasıl kıymet verir, Cem de arifler sana.

Herkesler dinler seni, ibret olur kelamın,
Haksızdan yana çıkıp, satılmazsa kalemin.
Eğer varsıl olursan, cömert dağıtsın elin,
Adam oldum diyorsan, aklan da gel meydana.
Gör nasıl kıymet verir, Cem de sadıklar sana.

Her insan Allah kulu, farklı olsa inancı,
Tek inancı savunup, olma fanatik hacı.
İnsanları kandıran, Hak katında yalancı,
Eğilip, bükülmeden, dosdoğru gel meydana.
Gör nasıl kıymet verir, Cem de kamiller sana.

Barışa, kardeşliğe, ada gitsin sen seni,
Herkesin kendinedir, inancı ile dini.
Kov gitsin içindeki, fitne, fesat iblisi,
Olduğun gibi görün, yalın ol gel meydana,
Gör nasıl kıymet verir, her inanç insan sana.

Rızaoğlu, sen seni okuyup iyi tanı,
Adam gibi adamsan, seversin her insanı.
İnsan kamil olanda, yanmaz kimsenin canı,
Kamil oldum diyorsan, paklan da gel meydana,
Gör nasıl kıymet verir, her görüş insan sana.
16 ARALIK 2007
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU

Can dostlar, güzel insanlar,
Yürekleriniz dert, gözleriniz ağıt dilerim görmez,
cahiller yürekten, dağlayıp yermez,
hata varsa hoş görür, bakıp yüzlere vurmaz,
Mevla’m, kötü kullara zenginlik, güç vermesin,
Her insanı sevenin, kalbi hiç yorulmasın.