Adam Mı Oldun Şiiri - Ali Özdikici

Geldin kirk yaşına boynunda tasma
Sap olacak bulamadın bir kazma
Bir de baban kattı goynuna yosma
Yat dedin, kalk dedin, adam mı oldun

Ekinden icar, arpadan saman aldın
Akşama pencereden soğan aldın
Çizme terlik, eşikten çiyan aldin
Mal dedin, mülk dedin, adam mı oldun

Şan şöhret arsızca koşani da var
Köprüde içliğin satanı da var
Sözler içre hem de yalanı da var
Gak dedin, guk dedin, adam mı oldun

Kimi bulamaz iş gördüre makam
Kimi kapı çalar bulur yol yordam
Kimi der kepçe kaşık yesem doymam
Baş eğdin, diz büktün, adam mı oldun

Susmaz cebine değse sorgu suâl
Doldura elin üç torba beş çuval
Vermez sesin kimse, âh yaman ahvâl
Göz yumdun söz yuttun adam mı oldun

Yazdım kamug kelimeler el vere
Ozanım taşlaya, sazın tel vere
Dağın taşın duyura, gün yel vere
Hık ettin mık ettin adam mı oldun

Etek öper bilmeye nerde dura
Ayak altında yatar para pula
Kurban olayim köyümdeki mala
Höst dedim çüş dedim adam mı oldun

Neyzen andım adın eyledim irfan
Almazsam olmaz senden iki çift kelam
Anlamaz gene dürzü, puşt vesselam
İt oldun bit oldun adam mı oldun