Adam Kılığında! Şiiri - Bülent Aydın Nig ...

İnsanlık kalmamış; edepse çorak,
Kendine hak görür aldığı haraç,
Süpürün pisliği, nerede faraş?
Adam kılığında kıymetsiz kıymık!

Laf bilmez konuşur; yok ki anlayan,
Sırt üstü sürünür kumda ağnayan,
Farkı mı olur ki muhatap alan,
Adam kılığında çıtasız saçak!

Besmele çekemez, hep cünüp gezer,
Mangalda kül koymaz âlimi ezer,
Gerçek erenleri hemen de sezer,
Adam kılığında tanesiz tezek!

Avaz-ı Bülend’le haykırdım sana,
Hâlâ anlamadın mı? Bakarsın hâlâ!
El âlem yükseldi sen kaldın yaya,
Adam kılığında kimliksiz eşek!