Adam sessiz..
oturmuş ağaç altında eski bir sandalyede..
Düşünüyor hayatı,
nefes almanın verdiği mutluluğu yaşıyor iliklerinde,
sessiz uzun sokaklara nazır oturduğu eski sandalyeden..
Sonra bir kadın geçiyor oradan,
tam içinden,
hayatının ortasından geçiyor kadın,
tüm düşleri bölerek ikiye..
Adımları hızlandıkça kadının,
umutları kısalıyor adamın.
Daha sık çekiyor sigarasını,
daha da sık.
Biliyorki adam!
hızlandıkça adımlar,
bir daha asla göstermeyecek zaman,
içinden geçip,
hayallerini ikiye bölen kadını..
Kayıt Tarihi : 11.5.2011 11:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!