Adam'ın Adı Şiiri - Rabia Nurşah Ataman

Bir gün ortası,
mevsimin saçlarıma düşürdüğü çiğ taneleri kadar,
sırılsıklam gözlerim..

içimde nefes kadar sessiz çığlıklar büyüyor.

yüreğimin yarım kalmışlığı,sızım sızım..
dakikalar kirpiklerimde boğuluyor..
Anladım,
hayallerim yarım kalır benim,
yarın hapisken aşk mapuslarında..

umut'suzluğum da çırnırım..
umut kalmayan yarınlarda..

Çekiyorum elimi eteğimi.
Mevsimin adı yok,
Kadının adı yok,
Aşk'a hacet yok..
Anladım,
Adamın adı 'hüzün'..

Ten de ölüm var..
Aşk'a lüzum yok..

27.03.2017