Adam Değilmiydim Şiiri - Güven Tekin

Bir ateş yaktın bende, sönmeyen;
Sensiz cehennemde yanıyorum.
Kalbim hâlâ kırdığın yerden ağır yaralı.
Söylesene, ben sevilecek adam değil miydim?

Uykular firarda, sevdiğim, senin için.
Gözlerin hiç aramadı mı beni yüreğinde?
Aşk, sevgi incitmesin senin yüreğini benim gibi.
Sen sevmesen de seven yüreği...
Söylesene, ben sevilecek adam değil miydim?

Ağladı gözlerim sensizliğin girdabında,
Aradı gözlerim gözlerinin masumluğunu.
Söylesene, benim aşkım, sevgim ürpertti mi seni?
Söylesene, ben sevilecek adam değil miydim?

Yokluğun bağrımda bir yara,
Kime sarılsam hep senin kokun, senin özlemin.
Dermansız, çaresizim; sensiz viraneyim.
Söylesene, ben sevilecek adam değil miydim?

Gözyaşlarım her gece yastığımı yıkadı.
Karanlığın içinden doğan bir nurdun gecelerime.
Bana her şey delice seni hatırlatıyor.
Söylesene, ben sevilecek adam değil miydim?

Kaderime küstüm, nefessiz kaldım.
Kalbim atmıyor, seni istiyorum.
Felek vurdu yetmedi, bir de sen vurdun.
Söylesene, söylesene, ben sevilecek adam değil miydim?