Adam Değilim Şiiri - Nurettin İkinci

Bir ömre yay yokluğunla verdiğin azabı
Sabredip çekmezsem adam değilim
Getir önüme koy tahta kapaklı kabı
Uzanıp içine girmezsem adam değilim

Sevdan sultan olsun sır dünyasına
Özlemi zehreyle kat mayasına
Gemisiz gönder sensizlik deryasına
Ömür boyu yüzmezsem adam değilim

Sensizlik kafesim sanma ben hürüm
Cehennem olsa da vuslatın, yürürüm
Yokluğunda her gün bin kez ölürüm
Döner de yürümezsem adam değilim

Sen yaşama sebebim, nefesimsin bilirim
Sensizlik zindan seninle arşa yükselirim
Sela’m olsan koşar musallaya gelirim
Severek ölmezsem adam değilim

Bedenim acılar yurdu ruhum darda
Sevdan çıkmaz ruh bedenden çıkar da
Sonsuzluğa akar ismin kan damarda
Akarım demezsem adam değilim

Kor olsan da sabrımı basarım bağrıma
Medet ummam gelme sakın çağrıma
Sevdanı gizlersin bu gider ağrıma
Namert olup bilmezsen adam değilim

Mahşere dek sürse vuslat süresi
Arş-ı alaya çıksa kalbin gel sesi
Gözyaşımla dolsa da gönül kufesi
Hayalinle silmezsem adam değilim

İnadın bitmez Azrail’le yarışa çıkmış
Tufan olup dünyamı başıma yıkmış
Seven özlemiş usanmamış sevilen bıkmış
Bir gün özlemezsem adam değilim

Ümitler çürümeye yüz tutar nemlenir
Acılar kahra dönmüş yürekte demlenir
Vuslatın ufukta gözyaşıyla çimlenir
Sonsuza dek beklemezsem adam değilim

Sen de sevdiysen eğer sür gel izimi
Cehenneme çevirme gönül denizimi
Ölüm dediğin Azrail’in bir nefes çizimi
Mahşere dek gelmezsem adam değilim

İkinciyim gönül dünyam alnımda yazım
Hasret İnatçı bir türlü geçmiyor nazım
Açtım ellerimi semaya son bir niyazım
Ölümüne sevmezsem adam değilim
SSG 2024