Çaresizce yürüyordu adam elleri cebinde,
Düşünüyordu geçmişini ve hatalarını,
Neydi hata nerde idi yanlış,
Anlamsız boş sedası yanında yürüyordu adam.
Geride bıraktığı ise kırık kalbi idi,
Yüksekden düşen bardakcasına kırık,
Sakın o kırıklara basayım deme,
Bakmam gözünün yaşına kanatırım ayaklarını.
Hayat böyle acımasız işte düzensiz tek birşey yok bedelsiz iadesiz,
Sanma yaşarım düzensiz,
Düzeni kuran kurmuş uymak lazım sessizce düzene,
Unutma yaşayamazsın hiç bir düzensiz, adam ol düzenbaz değil.
Kayıt Tarihi : 16.4.2011 15:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzeldi.Beğenerek okudum.Sevgiler
TÜM YORUMLAR (14)