Adaleti Gözetmek Şiiri - Sezayi Tuğla

NUŞİREVAN ADALETİ Herkesin kendine göre bir idarecilik sıfatı vardır. Yani, herkes bir anlamda idarecidir. Anne-baba evinde aile efradına karşı idarecidir, bir müdür sorumluluk alanında idarecidir, hatta bir çoban sürüsünün başında idarecidir ve sürüsünün sorumluluğunu taşır. İdarecilerin dikkat etmesi gereken en önemli husus, tebaasıyla olan ilişkilerinde problemleri, tereyağından kıl çeker gibi kimseyi incitmeden çözmesidir. Mal, canın yongasıdır. İnsanoğlunun menfaatine dokunulduğu zaman birçok gerçekleri kendi lehine doğru yorumlamaya çalışır. İdarî makamdaki yetkililer bu gerçeği göz önünde bulundurarak olaylara yaklaşmalı. Kırmadan, dökmeden muhatabı ikna etmeye çalışmalı. Bunları yaparken de çifte standartlar uygulamadan, vicdanı elden bırakmayıp kimseyi rencide etmeden adalet mekanizmasını işletmelidir. Tarihte, adaletiyle meşhur NUŞİREVAN’dan biraz bahsetmek istiyorum. Nuşirevan, önceleri halkına karşı biraz sert ve acımasızdır. Astığı astık, kestiği kestik bir yönetim uygulamaktadır. Öyle ki halk, Nuşirevan’ın adamlarını görünce kaçacak delik ararlar. Memlekette yoksulluk artar, viraneler çoğalır. Bu durumdan baş vezir oldukça muzdariptir, ama Nuşirevan’ın heybetinden çekindiğinden de bir şey söyleyemez. Bir gün, bir av sırasında Nuşirevan ile baş vezir, bir ağacın altında dinlenirlerken, başuçlarındaki bir dala iki tane baykuş konmuş. Baykuşlar, kendi aralarında ötüşmeye başlamışlar. Nuşirevan vezirine; “Kim bilir aralarında ne konuşuyorlar, merak ettim doğrusu.” Vezir; “Efendim, ben onların dilinden anlıyorum. İsterseniz size ne konuştuklarını aktarayım.” Nuşirevan; “Ya öyle mi, peki ne söylüyorlar? ” Vezir; “Efendim, bu iki kuştan biri, oğluna diğerinin kızını istiyor. Kız babası kuşta, kızına karşılık onlarda adet olan bir viranelik istiyor. Erkek babası da diyor ki; Ohoo, o da bir şey mi? Nuşirevan bu ülkede hükümdar olduğu müddetçe ben sana bir tane değil, on tane viranelik veririm. Nasıl olsa viraneler gittikçe çoğalıyor.” Nuşirevan, o zaman aklını başına toplar. Vezirine teşekkür eder ve idareyi, halkına zulmetmeden, adil bir şekilde sürdürmeye başlar.