Adalet Bunun Neresindeydi

365. yıl geçti, her gün farklı bir cehaletin gün yüzüne çıkması ve hakikatin kör gözler tarafından ötelenmesi,
7 hafta hatırlattı geçen her bir dakikanın kayboluş hikayesini,
24 dakika yordu bütün saniyeleri bitmeyen ve ucu bucağı belli olmayan zaman aşımına uğramışlıkları,
Saatleri, günleri, haftaları ve yılları yad ettiler göçüp gidenler, mezarlarını süslemişti en güzel çiçekler,
Boş bir cüzdan, aç bir mide, ve yoksulluğun altında ezilmiş bir çocuğa mıydı bütün dersler veya dertler,
Tütsülenmiş yemek kokularının, sıcak bir çorbaya tercih edilmesi, ne kadar mantıklıydı ki,
Gün ağardı yarısı çoktan geçmişti, yaşanmamışlıklar kaldı ardında sessiz bir fırtınanın,
Sanki her şey yolunda gibiydi, ta ki yürek yangınını kürekle söndürenler gelene kadar,
Kırık bir kalp daha ne kadar parçalanabilir diye sorgulamanın sona ermesi kaç yıl sürer peki,
Bu bir kıyametin fragmanı gibiydi, habercisiydi gelecek olan cehennem izdırabı gibi,
Kör ve paslı bir bıçaktı belki de saplanmıştı yalnızlığı en derin yaşayanların sırtına,
Yaraya tuz basmak unutturuyordu daha büyük bir acıyı,
Kaybetmek, daha fazla kazandırıyordu imkansızlıkları,
İrkilmek, daha fazla kaybettiriyordu umutları,
Koca bir 7 yıl ya kazandırmıştı yüreklerde filizlenen ümitleri, Ya da kaybettirmişti bütün her şeyi, Hayalleri, düşleri, kitapların arasında sıkıştırılmış gülleri,
Baştan sona doğru gidildikçe daha iyi anlaşılıyordur belki de şu alakasız şiirin yankısı,
Günler geçtikçe daha iyi ortaya çıkıyordu, sadakatsizlikler, vefasızlıklar, hayırsız olanlar,
364. günden arta kalan o son gün gösterdi tutarsız saatleri, kimine zaman çabuk geçiyordu, kimine ise mahpushane çilesi misali bitmek bilmezdi,
peki Adalet bunun neresindeydi ?