Anne gözlerim bağlı,
Çırılçıplak betondayım.
Suçumu arıyorlar,
İşkence odasındayım.
Bir yudum suya hasret,
Adalet ile savaştayım.
Yanıma gelme sakın,
İnsandan utanmaktayım.
Baba beni bekleme,
Kuytu bir ormandayım.
Eteğim kısa gelmiş,
Hayvanların altındayım.
Adalet kargaları saldırdı,
Çamur deryasındayım.
Yanıma gelme sakın,
İnsandan utanmaktayım.
Oğlum artık ben yokum,
Bil ki toprak altındayım.
İftirada boğuldum,
Nefes alamamaktayım.
Dört duvara sıkıştım,
Adalet aramaktayım.
Yanıma gelme sakın,
İnsandan utanmaktayım.
Kızım unutma beni,
Seni düşünmekteyim.
Bir anneyi öldürdüler,
Şu an gömülmekteyim.
Adalet unuttu beni,
Yaşamı düşlemekteyim.
Yanıma gelme sakın,
İnsandan utanmaktayım.
İşkence,
Tecavüz,
İftira ve
Kadın cinayeti.
Adalet hiç gelmedi.
Adalet gelme sakın !
İnsanlığımdan utanmaktayım.
Kürşat Hardal
Kayıt Tarihi : 12.9.2019 12:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kürşat Hardal](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/12/adalet-263.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!