Adalet Şiiri - Naif Timur

Dilden düşürmedi seni,
Gün Demeden, gece demeden,
Bir yaşam boyu
Seni aradım ADALET.

Alın terinde rençberin,
Süngüsünde neferin,
Subayın kılıcında,
Kâtibin kaleminde,
Hukukun her dalında,
Seni andım, seni aradım ADALET.

Sen havadan daha mübrem,
Sen anlamdan daha derin,
Sen sudan, sen aştan daha elzem,
Sen insanca yaşamanın güvencesi,
Sen yaşam, sen kavramsın ADALET.

Seninle varolur uygarlıklar,
Seninle dalgalanır bayraklar,
Seninle kurulur hükümranlıklar,

Olmadığın yerde ADALET,
İnsanlar millet değil, sürü olur,
Yönetim devlet değil, sefil olur.

Tüm sözcükler palavra,
Tüm bayraklar paçavra olur ADALET.

Adil elde taç olursun insanlığın başına,
Adaletsiz elde utanç…
Adına cinayetler işlenir
Özgürlükler, uygarlıklar,
Tarihler söndürülür adına ADALET

Kah İSA’nın çarmıhında,
Gözyaşı dökersin yıllarca yüzyıllarca,
Kah DREYFÜS’ün sökülen apoletinde,
Yere çalınırsın, çamura bulanırsın
Adli hata olursun,
Fransız adaletine yüz karası olursun ADALET.

Kah Avrupa’da, Asya’da,
Ve kara Afrika’sında
Kapkara bir leke olursun,
Yönetimlerin kara vicdanına çakılırsın ADALET.

Haktan, dürüstlükten ve insanlıktan yana
Kim olursa olsun,
Yürekçe, başça ileri,
Nice insan varsa yeryüzünde,
Tüm tutkuları
Tüm sevgileri
Sensin ADALET, Sensin ADAET,

Sen varsan, var olalım
Sen yoksan eğer;
Beş kıtada varımız yoğumuzla
Aşımız odumuzla,
Sazımız sözümüzle
Yok olalım, yok Olalım ADALET