Adâlet 3 Şiiri - Adem Kaçar

Ey Gönül!

Adâlet, adâlet, adâlet hani?
Vicdânı yitiren kullara kalmış;
Zâlimse bir kadı câniden câni,
Hepsi birbirinden kellere kalmış..

Yalakalık mıdır liyâkat denen?
Dalkavukluk etme deme istenen,
İslâm dünyasında bu mu özlenen?
Hak hukuk çıkarcı dillere kalmış..

Vicdân rahat gibi nasıl yatılmış?
Zindânlara suçlu suçsuz atılmış,
İlkeler çiğnenip, cübbe satılmış,
Sanarsın adâlet hâllara kalmış..

Bozulmuş terâzi, ibresi kaymış,
Hakkı tokat iken yumruğa caymış,
Korkular korkuyu habire yaymış,
Hiç tekin olmayan yollara kalmış..

Tarsusi'm, nasılsak öyle idâre,
Değişmez Nebî'den beri ibâre;
Düşmanına dahi 'Âdil ol!' çâre,
Mülkün temeli ne kıllara kalmış...