Adalet Şiiri - Fahri Kuyulu

Yine çaresizdi, suskun, sessizdi
Bir sigara yaktı '' adalet '' dedi
Evliydi, babaydı ama işsizdi
İşçilere baktı ''adalet '' dedi

En zor günlerini okurken gördü
Felek talihini sinsice ördü
Çok çalıştı ama görmedi dördü
Sekizleri duydu ''adalet'' dedi

Denize gidince tele takıldı
Yaylaya varınca kalbi yakıldı
Yol üstüne kazık gibi çakıldı
Koşanları gördü ''adalet'' dedi

Dedi ki; ''Yalandır şöhret, makam, ün''
Yeni dostlarıyla kucaklaştı dün
Onları da sanık görünce bu gün
Başını kaldırdı ''ADELET'' dedi.