Mavi koridorun ucunda püfür püfür bir oda,
Dört duvarı okyanus olan mini mini bir ada,
Üstünde yaşarken küçük, içinde taşırken devasa,
Anlamak zor, ada mı bana sahip, ben mi adaya.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Her ne kadar ada kelimesinin ilk harfi kucuk yazilsa da kızımın adı Ada ve bu siir ona aslinda. Dogumuyla, sevginin farkli bir turu olan ebeveynligi ogretti once... Bana "hayir" demeye basladigi 7 yasindan itibaren de sabirli olmayi :-) O zamandan beri de kim kimi yonetiyor belli degil, Ada mi bana sahip, ben mi ona?
Tebrikler...Yüreğinizin Gönül nefesi
Sağlık kelâmınızla şiir çağlasın
Samimiyet yüklü dualarımla, başarılar dilerim.
Her şey gönlünüzce olsun.
Esen kalınız her daim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta