acıyı yoğurmuş bu gözler hamuruna tuz katarken
uzaklardan çok uzaklara
kırılgan bir bakış gider.
yavaşça açar yaşam girintilerin
kıyıda kalmış sandıklarını.
küflü kokular,
flu fotoğraflar…
bir kız çocuğunun orada resmi mi var.
gözler aynı sen,
gülüş yine sen.
sen, her şeyinde yine sen …
ellerin mi ayazladı sevgilim
kor üstüne kor yüreğin mi.
ısıtayım yeter ki ver
açtım iman kemiğimi.
12.03.2009
Nuray KARAMAN
Kayıt Tarihi : 15.3.2009 10:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Başarılarınzın devamını diliyorum.
Mustafa EROL
mANAVGAT
TÜM YORUMLAR (9)