Acıyan Yanım: Gurbet Şiiri - Mümin Düzgün

Çocuk düşlerimdeki masum melek,
Kanatlarında hayallerimi uçurduğum…
Daha vakit umudu yitirmemişti
Gurbetle mülaki olduğum zamanlar
Acıyı, kan olup içine akıtan
Bir çift gözdü ardımda bıraktığım.
Yanaklarından sızan yaşları,
Beyaz tülbentinde saklardın
Ve bir elinde, içi umutla doldurulmuş bir sürahi,
Taş döşeme avlunun ortasına serpiverirdin
İçinde kaynayan, ama boşaltamadığın gözyaşlarına inat…
Bilirdim, İçinde yanan, volkanlara serpilen bir temennaydı;
Ne var ki serpildikçe harlayan gönlündeki ateşi
Bir umudun toprağa ekilen
Ne ilk ne de son olacak tohumlarıydı.
Taş döşemeye dökülen
Su değil yüreğinin çağlayanlarıydı.
Duaya açılmış ellerinde, karıncalanan sol yanındı.
Ve ben her gurbet dönüşü
Daha ilk kavuştuğumuz gün yaşardım bu duyguyu
Henüz vuslatı sarmışken kanayan yanıma
Nedense ayrılığın hüznü çökerdi yüreğime
Bir buruk tebessüm olurdu o masum çehrende,
Bir de yılların çizdiği, benim de okumakta zorlanmadığım
O derin çizgiler…
İçinde umudu, kahrı, acıyı yazan o derin çizgiler…
Anlamazlığa vururdum çoğu zaman
Tıpkı senin, benim yüzüme saklayıp,
Ağlamazlığa vurduğun gibi
Zira kara bağırlı toprağın,
Kara çileli insanlarına öyle öğretilmişti
Değil mi ana? …
Öyle duygular aşikâr yaşanmazdı,
Ayıp sayılırdı hem…Ondandı çoğu zaman yüreğinin ezikliği
Onun içindi bilirim duyguların düğümlenişi…
Yaşanması gerekenlerin dillendirilemeyişiydi değil mi ana?
Ben bilirdim bakışlarındaki buğunun gerisinde yatan
Rahmet bulutlarının ardında kopan tufanları
Zamanın umudu yitirmediği o günlerden geriye
Vuslatın esamesi kaldı hayalhaneme
Ve ben gurbetin koynunda
Sana dair türkülerle avundum hep.
Şimdi o ilk gurbet çocuğundan geriye
Bir türlü ikna edemediğim huysuz yanım kaldı anne
Zaman geçtikçe alışırım dediğim
Ama zaman geçtikçe daha da büyüyen hicranım,
Bir de… Dindiremediğim gözyaşlarım…
Hem şimdilerde, ne tuhaftır, çocukluğumda
Gözyaşlarımın önüne kurduğum
Gururdan barikatlar da
Artık işe yaramıyor…
Gizlemiyorum kimselerden onları
Ya sen, ya sen anne,
o zamanlar ben üzülmeyeyim diye
Akıtıp sakladığın gözyaşlarını içine
Hala yutkunuyor musun?
Hadi itiraf et anne
Biliyorum…
Benden betersin değil mi sen de?
Nerden mi biliyorum bütün bunları?
Ben senin bir parçan,
Senin oğlun değil miyim anne!
12/04/2013 Mümin DÜZGÜN